Yes, ik zit alweer op week 3! Zowel mijn orthodontist als de
kaakchirurg zijn supertevreden met het resultaat. En ja, dan wil ik alweer snel
zo veel, ondanks dat ik er eigenlijk nog helemaal geen energie voor heb. Het
liefst sla ik geen enkel bezoek verzoekje af, help ik mee in de tuin en in huis
en doe ik gezellig met alles mee, maar het kost me eigenlijk al genoeg energie
om überhaupt te doen wat nu belangrijk is: eten, drinken, bewegen en mijn
concentratie trainen. Hoe lastig het ook is, de rest moet ik maar even
achterwege laten of aan anderen overlaten.
Daar word je toch vrolijk van!
De zwelling en blauwe/gele plekken heb ik de afgelopen week
met de dag zien afnemen. Inmiddels is de zwelling al vrijwel niet meer
zichtbaar. Ik voel wel nog zwelling, met name in de kin, en het kan nog wel even duren voordat deze helemaal verdwenen is. De
huid van mijn onderlip en kin zijn nog gevoelloos, maar ik voel wel constante
prikkelingen. Op af en toe een pijnscheut na heb ik ook vrijwel geen pijn en ik
slik dan ook geen pijnstillers meer. Lachen doet me wel pijn waar de hechtingen
zitten. En ja, dat gebeurd dus best wel vaak.
Dag 14 na de operatie
Dag 16 na de operatie
Dag 18 na de operatie
Dag 19 en 20 na de operatie
Het vloeibare voedsel komt me
onderhand de neus uit. Daarom meng ik de caloriebommetjes van Nutricia door
mijn papjes en smoothies. Daarnaast maak ik zelf dikke voedzame soepen en daar
slurp ik dan zoveel van op als ik kan. Het scheelt dat ik nu ook gewoon weer
uit een glas kan drinken. Voel je je toch weer wat meer een normaal mens.
Lekkere smoothie en ijskoffie
Ondanks
mijn pogingen om voldoende energie binnen te krijgen, ben ik de afgelopen 3
weken zo’n 5 à 6 kg afgevallen en heb ik nu ondergewicht. Dat maakt bewegen en
concentreren lastiger, juist die dingen die belangrijk zijn voor het herstel. Ik verheug
me er dus al op dat mijn elastieken er (hopelijk) volgende week uit gaan en ik
met een lepeltje kan gaan eten. Dan worden de opties al veel uitgebreider!
Ik probeer me te richten op het zo lekker en voedzaam mogelijk maken van
de dingen die ik wél kan eten. Maar who am I kidding, het avondeten is en
blijft gewoon een frustrerend eetmoment. Dan ruik en zie je al dat lekkere eten
van de rest en zelf heb je alleen maar je soepje. Ook de verjaardag van mijn
schoonmoeder was een kwelling: de hele tafel stond vol met kaasplankjes,
nootjes en warme hapjes. Zit ik daar met mijn slap alcoholvrij aftreksel van
een wijntje, moeite te doen om überhaupt een gesprek te volgen. Maar goed, daar
valt nu weinig aan te veranderen. Ik kan er dus ook maar beter de lol van
inzien dat me gevraagd werd of ik anders niet aan een stukje kaas wilde likken
;)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten